تعاریف مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی

1- یک فرآیند پویاست که در آن یک استراتژی هماهنگ تهیه و برای تخصیص منابع طبیعی، اجتماعی، فرهنگی و نهادی اجرا می‌شود تا اهداف چندگانه حفاظت و توسعه پایدار مناطق ساحلی به دست آید (Sorensen, 1993)

 2- مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی یک فرآیند انعطاف‌پذیر و منطبق با مدیریت منابع برای توسعه پایدار زیست محیطی در نواحی ساحلی است. مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی جانشین برنامه‌‌ریزی اجتماعی نبوده بلکه بر ارتباط بین فعالیت‌های اجتماعی برای دستیابی به اهداف جامع و کامل تأکید دارد (UNEP, 1993a )

 3- مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی یکی از مناسبترین فرآیندهای شناسایی شده برای توجه به مسائل جاری و بلندمدت مدیریت سواحل مانند از دست رفتن گونه‌های جانوری و گیاهی، از بین رفتن کیفیت آب، تغییر در چرخه‌های هیدرولوژیک، از بین رفتن منابع ساحلی، تطبیق با بالا آمدن سطح دریا و غیره می‌باشد( Awosika et al.1993)

 4- مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی یک فرآیند پویاست که از طریق آن تصمیمات برای استفاده، توسعه و حفاظت از مناطق و منابع ساحلی برای رسیدن به اهدافی که با هماهنگی بهره‌برداران از منابع و مقامات محلی، منطقه‌ای و ملی تعیین شده‌اند اتخاذ می‌شوند. مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی ویژگی خاص مناطق ساحلی را به عنوان یک منبع با ارزش برای نسلهای فعلی و آتی مورد توجه قرار می‌دهد. مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی فرآیندی چند منظوره بوده و به تحلیل آثار عملی توسعه، استفاده‌های مشترک و ارتباط متقابل بین فرآیندهای فیزیکی و فعالیت‌های انسانی پرداخته و رابطه و تعامل بین فعالیت‌های بخشی در مناطق ساحلی را مورد توجه قرار می‌دهد(Knecht and Archer 1993)

 5- هدف کلی مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی حداکثر کردن منافع حاصل از مناطق ساحلی و حداقل کردن تضادها و برخوردها و اثرات مخرب فعالیت‌های انسانی بر یکدیگر می‌باشد. هدف مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی تولید بهینه ترکیبی از کالاها و خدمات از سیستم‌های ساحلی است که حداکثر منافع اجتماعی را به وجود آورد.(OECD,1993)